Kreu i Partisë Socialdemokrate, Dardan Molliqaj, ka krituar konferencën e sotme të liderit të Lëvizjes Vetëvendosje, Albin Kurtit, duke e quajtur hipokrizi.
Sipas Molliqaj, arsyja e daljes së Kurtit në konferencë për medie për t’i mbrojtur ish-pjesëtarët e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, të arrestuar nga Gjykata Speciale, ka qenë presioni i pro-UÇK-së brenda VV-së.
Këtë paraqitje të Kurtit, lideri i PSD-së e krahasoi me sjelljet e një babait tradicional e patriarkal.
Postimi i plotë i Molliqajt:
FOLI LIGËSIA E KURTIT
Dy javë heshtje. Dy javë i nxorri piunët e tij për të vjellë vrerë kundër UÇK-së. Madje “Shko Hashim” i thoshte ish-drejtuesit të UÇK-së. Ndërsa sot paska dalë kinse në mbrojtje të saj.
Dy arsye qëndrojnë prapa hipokrizisë së Kurtit:E para është presioni i krahut pro-UÇK brenda elektoratit të VV-së, të cilët qartësisht ishin të pakënaqur me politikën reaksionare të Kurtit,
Kurse e dyta, është vetëdija e Kurtit që Gjykata Kushtetuese do ta rrëzojë Qeverinë Hoti ngase një prej deputetëve që e kishin votuar, nuk ishte legjitim. Kurti sot doli si baba dinak tradicional e patriarkal, që e shfrytëzon “vdekjen” e baballarëve të tjerë, për të synuar mbledhjen e përcjellësve të tyre rreth vetes.
Vetëm lojëra pushteti. Vetëm instrumentalizim. Asgjë më shumë. Këtu nuk ka as mbrojtje të UÇK-së e as të Kosovës. Kurti thjeshtë po fërkon duart mbi humbjen e të tjerëve. Mbi humbjen e UÇK-së. Kurti po fërkon duart që të kthehet në pushtet. Dhe për këtë synim po e përdorë tash edhe UÇK-në.
Pyetja ime është se kush do t’i nënshtrohet kësaj radhe Kurtit? LDK, apo PDK?
Ndërsa përgjigjja është e qartë: kushdo që i dorëzohet Kurtit, është duke ia dorëzuar Kosovën atij dhe është duke ia sjellë “Zajednicën” Kosovës.
Rikthimi eventual i Kurtit, në njërën anë rehaton krahun pro-UÇK brenda
VV-së, duke ua hedhur ndonjë asht simbolik e hipokrit si ky i sotmi, kurse në anën tjetër rehaton krahun anti-UÇK duke iu dhënë pozita ministrore – si më herët.
Kurti po kthehet jo për tu mbrojtur Kosova. As UÇK-ja. Por për tu kthyer “Zajednica”, popullizmi e tendenca autoritare.
