Në garazhin e mërgimtarit nga Gjermania, Musli Mehmeti, nxirret fluturakja e lehtë për të përjetuar bashkë emocionet dhe adrenalinën në ajër.Për t’u ngritur në ajër edhe veshja duhet të jetë komode për t’u përshtatur edhe me temperaturat. Përgatitja merr kohë derisa edhe fluturakja të jetë e gatshme për nisje.
E momenti më i bukur është pjesa kur fillon ngritja e fluturakes. Nga lart mund të shijosh pamjet e bukura që ofrohen përreth.
Por për të përjetuar këto emocione nuk është edhe e lehtë, kjo pasi që ende nuk është arritur licencimi i shkollës aeronautike “Maloku” e themeluar nga vetë mërgimtari.
E një vit pas, ai tregon që kanë filluar të kenë shpresa më të mëdha në lidhje me këtë çështje, pasi që Aviacioni Civil ka licencuar tashmë një parcelë për fluturim të njërit prej miqve të tij, e pritshmërinë e njëjtë e ka edhe për të.
E insistimet për ta arritur këtë qëllim kanë qenë me vite. Kjo çështje po ashtu kishte qenë fokus edhe në kohën kur Xhemail Ilazi ishte në krye të klubit të aeronautikës “Kastrioti”. Fluturimi i tij, të cilin pothuajse e praktikon për çdo ditë, i zgjat rreth orë.
Edhe pse ende në kërkim të licencimit, megjithatë interesimi i të tjerëve për të fluturuar bashkë me Mulsiun vazhdon të jetë shumë i lartë. Por ka edhe nga ta të cilët janë insistues për fluturim, e mendimi më pas u ndryshon kur janë lart në ajër.
Raste të tilla i kanë rastisur edhe vetë Musliut me pasagjerët e tij. Edhe pse mund të ketë shumë pasagjerë që mund ta kenë frikë lartësinë, por ne nuk ishim nga ta.
Edhe kushtet atmosferike ishin në anën tonë, gjë që e bëri edhe më mahnitës udhëtimin në ajër mbi hapësirën e bukur që ofronte fshati i mërgimtarit./Koha