Fjalë popullore; ajo ç’farë shihet dhe ndëgjohet, kallauz nuk don.
Jo të gjithë qytetarët, mund të menagjojnë stresin e krijuar gjatë mbylljes.
Pse?
S’e, s’jemi të gjithë të njejtë.
Vrasjet dhe aksidentet, pasojë e mbylljeve.
1. Në trafik; thuajse të gjithë për ngut të gjithë s’kanë kohë.
2. Vrasjet, nga reagimet e pakontrolluara, nga “ankthi” i krijuar.
Rasti i fundit në tregun e gjelbërt në Mitrovicë.
Për fidane!
Para disa ditëve në Drenas.
Për tokë, apo…..?
Të gjitha këto ngjarje të trishta, s’po na vijnë nga qielli!
Ne po i krijojmë.
Athua pse?!
Kush, cili ose cilët janë fajtorët?
Qeveritë, ata të cilët duhet të menagjojnë me situata emergjente në përgjithësi.
Jo vetëm mbyllje dhe rrini në shtëpi!
Mos harroni!
Edhe shtazët mbyllen, po atyre u ofrohet ushqim.
Neve na mbyllin dhe ç’farë na ofrojnë?
Asgjë!
Jo, më falni edhe na gjobisin – dënojnë.
S’e, duhet veprimet e tyre të paarsyeshme t’i arsyetojnë.
Ç’farë na mbetet të lutemi dhe statik të qëndrojmë?
Jo…..
Po të bashkuar, duke ndihmuar njëri tjetrin, pakicën e shëmtuar ta ndryshojmë.
Shkruan: Petrit Dibrani